Αναστάσεως Ημέρα

Χριστός Ανέστη - Αληθώς Ανέστη

Χριστός Ανέστη - Αληθώς Ανέστη

Χριστός Ανέστη - Αληθώς Ανέστη

Δόξα τη τριημέρω αυτού εγέρσει- Προσκυνούμεν αυτού την τριήμερον έγερσιν

Το μήνυμα ότι " Ηγέρθη ο Κύριος" άκουσαν οι χριστιανοί της Μάνης, την 12η νυκτερινή, συνοδευόμενο από  τους χαρμόσυνους ήχους της καμπάνας στον προαύλιο χώρο του Ιερού Ναού του Αγίου Γεωργίου.

Πλήθος πιστών προσήλθε για την Αναστάσιμη Ακολουθία κρατώντας λευκές λαμπάδες στα χέρια και περιμένοντας να παραλάβουν το Άγιο Φως από τον ζωηφόρο Τάφο του Κυρίου που κατέφθασε στο Ναό μας λίγο μετά τις 23:30 χάριν στην φιλότιμη προσπάθεια ενορίτη της Καρωτής, του κ. Πασχάλη Ευσταθιάδη, , όπως κάθε χρόνο, και να ακούσουν ξανά και ξανά τον αναστάσιμο ύμνο " Χριστός Ανέστη".

Έπειτα την Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία παρηκολούθησε ικανό εκκλησίασμα και άπαντες μετέλαβαν των αχράντων μυστηρίων.

Πρό του "Δεύτε λάβετε φως" αναγνώσθηκε η Εγκύκλιος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας όπου μεταξύ άλλων τονίστηκε: 

Τό φαιδρό τῆς Ἀναστάσεως ἄγγελμα ὅτι «ἠγέρθη ὁ Κύριος», τό ὁποῖο ἐπί εἴκοσι αἰῶνες ἀποτελεῖ τήν μοναδική φωτεινή στήλη, πού καθοδηγεῖ ἐκ τοῦ ἀσφαλοῦς  πρός σωτηρία τά βήματα τοῦ ἀνθρωπίνου γένους ἔρχεται καί πάλιν, τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά, νά πλημμυρίσῃ τίς καρδιές μας καί νά μᾶς μεταδώσῃ τήν ἔκσταση καί τό θεῖο φῶς, τήν εὐλογία καί τήν εἰρήνη, τήν ἐλπίδα καί τήν χαρά, πού αἰσθάνθησαν αἱ μυροφόροι γυναῖκες ἀρχικά καί ἐν συνεχείᾳ οἱ μαθητές, ὅταν εἶδον τόν Κύριον Ἀναστάντα.

Ἡ ἐκ νεκρῶν Ἀνάστασις τοῦ Κυρίου δέν ἀποτελεῖ τό σπουδαιότερο μόνον γεγονός τῆς ἱστορίας τῆς ἀνθρωπότητος, τό ὁποῖον ἔλυσε τό δρᾶμα τῆς ἁμαρτίας καί τοῦ θανάτου καί μᾶς ἄνοιξε τήν ὁδό πρός τόν Θεό καί τήν αἰωνιότητα, ἀλλ ̓ γιά τόν πιστό εἶναι πηγή φωτισμοῦ καί ἐμπνεύσεως, δυνάμεως, ἐλπίδος καί παρηγορίας στόν ἀγῶνα τοῦ καθ ̓ ἡμέραν βίου.Χάριν τῆς Ἀναστάσεως ἔχουμε στήν ὁδοιπορία τῆς ζωῆς μας Συνοδοιπόρο, ἀόρατο ἀλλά παρόντα, γλυκύ καί ἰσχυρό, τόν Ἀναστάντα Κύριο. Ὅπως τότε αἰφνιδίασε μέ τήν παρουσία Του τίς Μυροφόρες καί τούς Μαθητές, ἔτσι καί ἐμᾶς καθημερινά μᾶς αἰφνιδιάζει καὶ μᾶς συνοδεύει πανταχοῦ ἡ Θεία Παρουσία Tου. Ὁπουδήποτε καί ἄν εὑρισκόμεθα, εἶναι παρών ὁ Κύριος, ἄλλοτε λέγων «Χαίρετε» καί «Μή φοβεῖσθε», ἄλλοτε μᾶς ἀκολουθεῖ ὅπως τούς δύο μαθητάς πορευομένους πρός  ̓Εμμαούς παρακαθήμενος στήν τράπεζα καί εὐλογῶν τόν ἄρτο, καί ἄλλοτε ἐμφανιζόμενος ἀνάμεσά μας, τῶν θυρῶν κεκλεισμένων, λέγων «Εἰρήνη ὑμῖν».

Στίς ὧρες τῆς γαλήνης καί τῆς περισυλλογῆς ἤ τῆς ταραχῆς καί τῆς τρικυμίας, ὅταν σημαίνουν τά σήμαντρα τῆς χαρᾶς ἤ ὅταν πέφτει στή ζωή μας βαρειά ἡ σκιά τοῦ πόνου, τῆς ἀσθένειας, τῆς ἐγκατάλειψης καί τοῦ θανάτου, ἀνάμεσά μας εἶναι ὁ Κύριος. Στόν τραχύ πάλι ἀγῶνα γιά τήν ἀλήθεια, τήν εὐθύτητα καί τήν ἀρετή, στήν ὥρα τῆς ἀμφιβολίας καί τῆς ἀδυναμίας, δίπλα μας εὑρίσκεται καί παραμένει ὁ Ἀναστάς Ἰησοῦς, ἐξαγγέλλων, ὅτι Αὐτός εἶναι ὁ Ἐξουσιαστής καί ὁ Κύριος: «ἐδόθη μοι πᾶσα ἐξουσία ἐν οὐρανῷ καί ἐπί γῆς». Παράλληλα μᾶς διαβεβαιώνει ὅτι ἡ Παρουσία Του κοντά μας μένει εἰς τόν αἰῶνα: «καί ἰδού ἐγώ μεθ ̓ ὑμῶν εἰμι πάσας τάς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος».