"Γι’ αυτό πριν την Ανάσταση υπάρχει Σταυρός. Όχι γιατί πρέπει να τιμωρηθείς ή εξιλεωθείς αλλά διότι δε μπορείς να εκτιμήσεις, να δεις και να αντικρύσεις το φως εάν δεν έχεις κοιτάξει με θάρρος το σκοτάδι. Κι όταν λέμε με θάρρος, σημαίνει δίχως να κρύβεσαι ή να αρνείσαι όλα εκείνα που σε δυσκολεύουν ή σε πονάνε. Μην φεύγεις από τον Σταυρό γιατί ακυρώνεις μέσα σου την Ανάσταση.
Μην αρνείσαι ότι υπάρχει το σκοτάδι εάν θες να δεις το φως Δεν είναι εύκολο αλλά πρέπει να συναντήσουμε το σκοτάδι μας. Πρέπει να μείνουμε μόνοι με τον Σταυρό μας. Εκεί στην πιο βαθιά σιωπή του πόνου ακούγεται η φωνή του Θεού μέσα μας. Την ώρα που λες «όλα τελείωσαν» βλέπεις να ξεκινάνε από την αρχή. Εάν δεν γευτείς τον θάνατο κάθε ψεύτικου δεν θα ζήσεις ποτέ την Ανάσταση του Αληθινού.", στην σύντομο κήρυγμά του στο τέλος της Θείας Λειτουργίας ο εφημέριος του Ιερού Ναού.
Οι πιστοί προσήλθαν στην εκκλησία για να προσκυνήσουν, να λάβουν τη χάρη του Τιμίου Σταυρού και να μετέχουν της ευχαριστιακής συνάξεως στον Ιερό μας Ναό.
Την παραμονή της εορτής, μετά την ακολουθία του εσπερινού, οι κυρίες του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου αλλά και οι εθελόντριες διακόνισσες της ενορίας μας στόλισαν όπως κάθε χρόνο το Σταυρό και τον δίσκο της περιφοράς.